ရြာက်က္သေရ

ရြာက်က္သေရ

သိပၸံေမာင္၀

ကႀကီး ရရစ္ ကသတ္ ၾကက္၊ ကႀကီး ရရစ္ ငသတ္ ၾကင္။
ႏွစ္ တစ္လီ ႏွစ္၊ ႏွစ္ ႏွစ္လီ ေလး၊ ႏွစ္ သုံးလီ ေျခာက္။
သေ၀ထုိး ငေရးခ် ကသတ္ ေငါက္၊ သေ၀ထုိး ငေရးခ် ငသတ္ ေငါင္။
ကႀကီး ေရးက၊ ကႀကီး ေရးခ်ာ ကာ၊ ကႀကီးေရ လုံႀကီးတင္ ကိ၊ မရရစ္ လုံးတင္ တေခ်ာင္းငင္ ကသတ္ ျမိဳက္၊ မရရစ္ လုံႀကီးတင္ တေခ်ာင္းငယ္ ငသတ္ ၿမိဳင္။
ဧ၀ံ ေမ သုတံ၊ ဧကံ သံမယံ။

ဆရာေစာ၏ ေက်ာင္း

ကႀကီး၊ ခေခြး၊ ဂငယ္၊ ဃႀကီး အစရွိေသာ အသံမ်ားသည္ မုိးသံႏွင့္ လုံးေထြးၿပီး သကာလ ကုကၠိဳ၀ သူႀကီးမင္း ဦးဖုိးထုံး၏ အိမ္ ေျမာက္ဘက္ အရပ္တြင္ ထၾကြ ေသာင္းက်န္းလ်က္ ေနၾက ေလသည္။ အခ်ိန္ကား နံနက္ (၆) နာရီခန္႔သာ ရွိေသး၏။ အဆုိပါ ဆူညံ လွစြာေသာ အသံကိုကား ကုကၠိဳ၀ ရြာအဖုိ႔ မဂၤလာ ရွိေသာ အသံ၊ သာယာေသာ အသံ၊ က်က္သေရ ရွိေသာ အသံမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ရြာလူႀကီး၏ အိမ္တြင္ မုိးေအးေအးႏွင့္ ေကြး၍ အိပ္ေပ်ာ္ ေနေသာ ေမာင္လူေအး အဖုိ႔ကား ငွက္ဆုိး၏ အသံႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္ တူလ်က္ေနေလ၏။
ထုိအသံမ်ား၏ ပိုင္ရွင္ ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူ ကေလးတုိ႔ စုေ၀းရာ ရြာေက်ာင္းကား ဒိစႀတိတ္ ေကာင္စီ၏ အေထာက္ အပံ့ခံ ေက်ာင္းမဟုတ္၊