ပါးေပၚက တင္းတိတ္ႏွစ္ကြက္

ပါးေပၚက တင္းတိတ္ႏွစ္ကြက္ 

ျမသန္းတင့္

တစ္ေလာက ဆရာေဆာင္ကြယ္လြန္ျပီလို႔ သတင္းရတယ္။ ဆရာေဆာင္ရဲ႕ အသုဘကိုလိုက္ပို႔ခ်င္ေပမယ္႔တစ္ရပ္တစ္ ေက်းမွာ ျဖစ္ေနလို႔ လိုက္မပို႔ႏိုင္ဘူး။ ျပီးေတာ႔ သတင္းကိုၾကားရေတာ႔လည္း ဆရာေဆာင္ ကြယ္လြန္ျပီးလို႔ တစ္လေလာက္ ရွိေနျပီေလ။

လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္တုန္းကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ ဇာတိျမိဳ႕ကေလးကို ေရာက္သြားလို႕ ဆရာေဆာင္ကို သြားကန္ေတာ႔ ခဲ႔ေသးတယ္။ ဆရာေဆာင္လို႔ ေခၚၾကတဲ႔ ဆရာဦးလွေဆာင္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ေတြ႕ခဲ႔တာပါပဲ။

ဆရာေဆာင္ဟာ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ မေမ႔ႏိုင္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးပါ။ သူက အဂၤလိပ္စာတို႔ ဘာတို႔မတတ္ရွာ ပါဘူး။ ျမန္မာစာဆရာပါ။ စစ္မျဖစ္ခင္တုန္းကလည္း ဆရာေဆာင္ဟာ ျမန္မာစာဆရာပဲ။ ဆရာျဖစ္သင္ ေနာ္မံေက်ာင္းက ဟိုင္းယားဂရိတ္ေအာင္ျပီး တစ္ေလွ်ာက္လံုး

လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာျဖတ္သန္းစီးဆင္းသြားေသာေရအလ်ဥ္

မေဟသီမဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၁ဝဝ။ ၁၉၉၃ ခု၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ။

လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာျဖတ္သန္းစီးဆင္းသြားေသာေရအလ်ဥ္
  ျမသန္းတင့္

[၁]
ကြၽန္ေတာ္သည္ ၄၅ လမ္းထဲသို႔ ခ်ိဳးဝင္လိုက္သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းႏွင့္ အေနာ္ရထာလမ္းမႀကီးမ်ားေပၚတြင္ ေမာ္ေတာ္ကားသံေတြ၊ ဟြန္းသံ ေတြ ဆူညံေနသေလာက္ လမ္းထဲမွာ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ အခ်ိဳ႔ေနရာမ်ားတြင္ တိုက္သစ္ အိမ္သစ္ေတြကို ျမင္ရေသာ္လည္း အခ်ိဳ႔ေနရာမ်ားတြင္မူ တိုက္ေဟာင္း အိမ္ေဟာင္းေတြ က်န္ေနေသးသည္။ တခ်ိဳ႔အိမ္ေတြမွာ စကၠဴပန္း႐ံုေလးေတြ၊ ဗာဒံပင္ဝိုင္းဝိုင္းကေလးေတြ စိမ္းစိုေအးျမေနသည္။