သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားအား ၾကင္နာၾကပါ။
သက္ၾကီးရြယ္အို"အနနၱဂိုဏ္း၀င္ ေက်းဇူးရွင္"၊ "ၾကီးသူကို ရိုေသ၊ ငယ္သူကိုသနား၊ ရြယ္တူကို ေလးစား" …စတဲ့ အဆံုးအမေတြနဲ ့ ၾကီးျပင္းခဲ့ရသူ၊လိုက္နာခဲ့ရသူ ျမန္မာလူမ်ိဳး တေယာက္ အတြက္ ဒီိိိႏိုင္ငံက သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြရဲ့ ဘ၀ကို ေတြ ့တိုင္း၊ ျမင္တိုင္း၊ ၾကားတိုင္း ရင္ထဲမွာနင့္နင့္သီးသီး
ဆို့ဆို ့နင့္နင့္ ခံစားရျမဲ။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမွ ုေတြၾကားဘယ္အရာကမ်ား လစ္ဟင္းေပ်ာက္ကြယ္ေနလဲလို ့ မဆံုးနိုင္ ေမးခြန္းေတြနဲ့ လုံးလည္လိုက္စျမဲ။
ျမင္ကြင္း(၁)
လူစည္ကားေသာ ဘူတာရုံေတြမွာအဖိုးအိုကိုေတြ ့ရတတ္သည္။ အက်ၤီဗလာ ေဘာင္းဘီတိုနဲ ့ဘာဂ်ာကို အဆက္မျပတ္မွုတ္ ေဘာလံုးေလးကစားျပရင္း ထမင္းတလုတ္အတြက္ ပိုက္ဆံရွာရသူ။ အသက္ခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ အရြယ္ ဘယ္ေလာက္က်န္းမာသည္ ေျပာေျပာ ခုလုိပင္ပင္ပန္းပန္း ဘယ္ရုန္းကန္ခ်င္ပါ့မလဲ။ သူကို ့ေတြလွ်င္ လူေတြကသူေဖ်ာ္ေျဖတာကို ျပံဳးျပီး ပိုက္ဆံထည့္ၾကသည္။ ကြ်န္မကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမျပံဳးႏိုင္ပါ။ ပိုက္ဆံလွ ူဒါန္းတိုင္း ေခြ်းေတြျပန္ေနေအာင္ ပင္ပန္းေနသည့္သူ ့ကို ၾကည့္ျပီး မ်က္ရည္၀ဲရျမဲ။ ခုေတာ့ သူ ့ကို မေတြ ့ရတာ ၾကာျပီ။တခုခုမ်ားျဖစ္သြားလားလို ့ ေတြးျပီးစိတ္ ပူမိေသးသည္။
*****
ျမင္ကြင္း(၂)
ရုံးကသူငယ္ခ်င္းနဲ ့ စကားေျပာရင္း အမွတ္တမဲ့ သိလိုက္ရသည္။ သူ ့အေမကရုံးတရံုးမွာ သန္ ့ရွင္းေရး အလုပ္လုပ္သည္တဲ့။ ကြ်န္မ အေတာ္အံံၾသသြားသည္။ရုံးမွာ သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္သည္ဆိုသည္မွာ ဖုန္စုပ္၊ ၾကမ္းတိုက္၊အိမ္သာေဆးတဲ့ အထိ။ Brandေတြေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္တတ္ေသာ၊ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ အစားအစာေပါင္းစံုကို ရူးသြပ္ေသာ သူက အေမ့ကိုဒီအလုပ္မ်ိဳးလုပ္တာ လက္ပိုက္ၾကည့္္ ေနေလာက္ေအာင္မခ်ိဳ ့တဲ့တာ ေသခ်ာသည္။ အေမက အသက္ဘယ္ေလာက္္လဲဆိုေတာ့ ၆၅ တဲ့။ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့အေမအလုပ္မလုပ္ရင္ အေမ့အိမ္စရိတ္ ဘယ္သူေပးမလဲတဲ့။ ကြ်န္မမွာ စကားလံုးေတြရွားပါးကုန္သည္။
*****
ျမင္ကြင္း(၃)
အဖြားအိုက အဖိုးအိုကိုတြဲေနက်။ တုန္ခိ်ခိ်ေျခလွမ္းမ်ားကို လူရွ ုပ္ေသာ စားေသာက္ဆိုင္က အခ်ိန္ဆင္းရဲသည့္ လူငယ္တခ်ိဳ ့က စိတ္မရွည္။ ျပည့္ေနေသာအမွိ ုက္ပံုးကို ေတြ႔ေတာ့ အဖုိးအို၊အဖြားအိုရဲ့ မြဲေျခာက္ေျခာက္ မ်က္လုံးေလးေတြအေရာင္လက္သြားသည္။
အဖိုးက အမွိ ုက္ပံုးထဲမွ အေအးသံဗူး၊ သတင္းစာအေဟာင္းေတြကို ရွာ၊ အဖြားက အဖိုးကမ္းေပးေသာ သံဗူးေလးေတြကိုေျခေထာက္နဲ ့ဖိျပားျပီး သူတို ့ရဲ့ ညစ္ႏြမ္းႏြမ္းအိတ္ထဲကို ထည့္သည္။ဒီျမင္ကြင္းေၾကာင့္ စားလက္စ ထမင္းေတြ မ်ိဳမက်။ ဒီနုိင္ငံမွာ ေတြ့ေနက်ျမင္ကြင္းေပမယ့္ ကြ်န္မရင္ထဲက ဆုိ ့နင့္မွဳ႕က အျမဲအသစ္ျဖစ္တတ္သည္။ ခဏေနေတာ့သူတို့လက္ထဲမွာ ညစာအတြက္ ေငြစေလးေတြ။ တကယ္လို ့မ်ား ညစာအတြက္ မလံုေလာက္ေသာညေတြ ဆိုရင္…။
*****
ျမင္ကြင္း(၄)
အသက္ ၈၀ေက်ာ္ေယာကၡမၾကီးကို မက်န္းမာလို ့ လူအိုရုံပို ့လုိက္ျပီလို ့ ကြ်န္မ အရာရွိကလာေျပာေတာ့ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္စြာ မ်က္လုံးျပူးသြားမိသည္။ သူ ့ေယာကၡမၾကီးေနမေကာင္းေနတာ ၾကာလွျပီ။ ခုေတာ့ လူအိုရုံတဲ့။ လူအိုရုံမွာက အျမဲေစာင့္ေရွာက္မဲ့သူ ရွိေတာ့ ပိုအဆင္ေျပသည္တဲ့။ အရင္က သူတို ့တအိမ္လံုးကိုေယာကၡမၾကီးက ခ်က္ျပုတ္ေကြ်းခဲ့သည္။ လုိတုန္းကေတာ့ တမ်ိဳး… မလိုေတာ့စြန့္ပစ္ျပီ။ ကြန္ဒိုမွာေနျပီး တႏွစ္တခါ ကမာၻပတ္ေနသူေတြက အေမကိုေစာင့္ေရွာက္ဖုိ ့ မစြမ္းသာေတာ့ဘူးလား။
သူ ့ကိုေန ့တိုင္းေတာ့ သြားေတြ့မွာေပါ့ေနာ္လို ့ လွ်ာရွည္မိေတာ့ အခ်ိ္န္ဘယ္မွာလဲတဲ့။ အလြန္ဆုံးတလတခါေပါ့တဲ့။ လူအိုရုံထဲက သားသမီးေတြ၊ ေျမးေတြ အလာကို ေမွ်ာ္ေနမယ့္ ေမတၱာငတ္တဲ့ မ်က္၀န္းတစံုကေတာ့။
*****
ျမင္ကြင္း(၅)
ပိတ္ထားေသာတံခါးေနာက္ကြယ္မွ…။တုန္ခ်ိခိ်အေမအိုၾကီးကို အခိုင္းအေစလို စကားေျပာေနသည့္ သမီး။ အေမေရခ်ိဳးတာၾကာလို ့ဆိုကာ ေရဖိုးကုန္မွာ ေၾကာက္၍ အျပင္ကေန ေရကို ပိတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဆပ္ျပာေတြနဲ ့အေမထြက္ေမးေတာ့ အေမကို သင္ခန္းစာေပးသည့္ သမီးမ်က္ႏွာကရုိက္ခ်င္စရာ။ အေမကေတာ့ မရုိက္ရက္။ မ်က္ရည္ေ၀့သီေနေသာ မ်က္၀န္းမ်ားနဲ ့ေငးၾကည့္လို။ ဒါတကယ့္ အျဖစ္အပ်က္တဲ့။ ဒီနုိင္ငံကပိတ္ထားေသာတံခါးေနာက္ကြယ္မွ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြ။ ကြ်န္မ TVမ်က္ႏွာျပင္ကိုေၾကာခိုင္းလိုက္သည္။ အဲဒီေလာက္ အသဲမမာပါ။ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေၾကေၾကကြဲကဲြ။
*****
ျမင္ကြင္း(၆)
အိမ္ေဘးအိမ္မွာအ၀တ္လာေလွ်ာ္ေနက် အေဒၚၾကီးကို မုန္ ့ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ေတြ ့ေတာ့ အေမက ႏွဳတ္ဆက္သည္။ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မနဲစားေနရသည့္ သူ ့ကို မုန့္ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ေတြ ့တာ အေတာ္ထူးဆန္းသည္ကို။ အေမအိုၾကီးမုန့္ဟင္းခါးစားခ်င္တယ္ဆုိလို ့ ရွိတဲ့ပိုက္ဆံေလးနဲ ့လာ၀ယ္တာတဲ့။ ျမန္မာျပည္အလည္ျပန္တုန္း ေတြ ့လိုက္ရတဲ့ ဒီအျဖစ္ေလးက ရင္မွအနာကို သက္သာေစသည္။ သူ့ေစတနာက သူ ့ကို လက္ငင္း အက်ိဳးေပးပါသည္။ အေမက တအိမ္လုံးအတြက္ မုန္႔ဟင္းခါး ကုသိုလ္လုပ္လုိက္ေတာ့ သူ ့မွာ ၀မ္းသာလို ့။ မုန္ ့ဟင္းခါးမစားရတာႏွစ္နဲ ့ခ်ီေနျပီတဲ့။ လူမဲြေသာ္လည္း ေစတနာ၊ေမတၱာခ်မ္းသာသူ။
*****
ကုန္ဆံုးခါနီးဘ၀ေန ့ရက္ေတြမွာ အသက္ရွင္ ေနထုိင္ဖို ့အတြက္ ရုန္းကန္ေနၾကရသည့္… ဒါမွမဟုတ္ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို ေၾကကြဲေသာ အထီးက်န္ေန ့ရက္မ်ားျဖင့္သာျပီးဆံုးသြားရသည့္ သူတို ့၏ ဘ၀မ်ားကို ေတြ ့ရေတာ့ မိခင္၊ ဖခင္ကိုအိမ္ဦးခန္းမွာထားျပီး ေကြ်းေမြးျပဳစုတတ္သည့္ ကြ်န္မတို ့
ႏိုင္ငံ၏ျမင့္ျမတ္ေသာ ယဥ္ေက်းမွဳ႕အတြက္ ဂုဏ္ယူမိသည္။
♥ငါအုိသြားေသာအခါ
ငါဟာအရင္က ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ကုိနားလည္ေပးပါ။ စိတ္ရွည္ရွည္ထားဆက္ဆံေပးပါ။
♥ခ်ည့္နဲ ့နဲ ့လက္ေတြနဲ ့ထမင္းဟင္းေတြ အကၤ်ီေပၚဖိတ္စင္သြားတဲ့အခါ၊ အကၤ်ီ လုံၿခည္ေတြဖုိသီဖတ္သီ ၿဖစ္ေနတဲ ့အခါ ငါ့ကုိမရြံ ့ပါနဲ ့၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ငါသုတ္သင္ေပးခဲ့တာေတြကုိ အမွတ္ရေပးပါ။
♥အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေၿပာခဲ့ဘူးတဲ ့စကားေတြကုိ ၿပန္ေၿပာမိတဲ့အခါတုိင္းလဲစကားမၿဖတ္ဘဲ ေက်းဇူးၿပဳ၍သတိရေပးပါ၊
ငယ္ငယ္တုန္းကအိပ္ရာ၀င္တုိင္း တစ္ေထာင့္တစ္ည ပုံၿပင္ေတြ၊ ဇာတ္ၾကီးဆယ္ဘဲြ ့ေတြ၊နိပါတ္ေတြ ကုိမရုိးႏုိင္ေအာင္ ေၿပာပီးေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာေတြ ကုိသတိရေပးပါ။
♥မလွဳပ္ရွားႏုိင္လုိ ့ေရမခ်ိဳးႏုိင္တဲ့အခါ ငါ့ကုိမၿငိဳၿငင္ပါနဲ ့၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခ်ာ့တစ္လွည့္ ေၿခာက္တစ္ခါ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ဘူးတဲ့ ပုံရိပ္ေလးေတြကုိ ၿပန္ၿမင္ေယာင္ၾကည့္ေပးပါ။
♥ေခတ္သစ္နည္းပညာသစ္ေတြကုိ မသိနားမလည္ခဲ့ရင္မေလွာင္ပါနဲ ့၊ငယ္ငယ္တုန္းကဘာေၾကာင့္ဆုိတ့ဲ ေမးခြန္းတုိင္းကို စိ္တ္ရွည္စြာ ၿပန္ေၿဖေပးခဲ့တာေတြကုိ အမွတ္ရေပးပါ။
♥စိတ္သြားတုိင္းကုိယ္မပါ ႏြမ္းလ်ပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္တဲ ့အခါ သားတုိ ့သမီးတုိ ့ရဲ ့ ခြန္အားပါတ့ဲ လက္တစ္စုံနဲ ့ ကူတဲြေပးၾကပါ။ သားတုိ ့သမီးတုိ ့လမ္းေလွ်ာက္တတ္စ အရြယ္တုန္းကေဘးကေန လို္က္ပီး လမ္းေလွ်ာက္သင္ေပးခဲ့ပုံ ေလးေတြကုိ ၿပန္လည္အမွတ္္ရေပးပါ။
♥တစ္ေန ့တစ္ေန ့အုိစာသြားတဲ ့ငါ့ကုိၾကည့္ပီး ၀မ္းမနည္းပါနဲ ့၊ နားလည္ေပးပါ။ အရင္တုန္းကလူ႕ ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ငါလမ္းညြန္ခဲ့သလုိ ခုခ်ိန္မွာ ငါ့အတြက္ေဘးနားကေနပီးေတာ့ သားတုိ ့ရဲ့ ေမတၱာေတြနဲ ့အေဖာ္ၿပဳေပးပါ။
♥ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာနဲ ့ေအးၿမမူ ့ေတြကုိ ငါၿပဳံးၿပဳံးေလး လက္ခံေနမွာပါ။ အဲ့ဒီအၿပဳံးေတြထဲမွာ မဆုံးႏုိ္င္တ့ဲ ငါ့ေမတၱာေတြ ပါ၀င္ေနမွာပါ သားတုိ ့ သမီးတုိ ့ရယ္။
from incoming emails..........
