ေက်းဇူးရွင္လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾ
တပိုင္းေၾကာင္ က်က္စာရရံုနဲ႔..
ခက္ပါလွ သေဘာဥာဏ္
တက္မာန အျပာသန္တယ္
ေဒါသမာန္ ထူပြား။
ေစာဒက တုဖက္လာလွ်င္
သူ႔ထက္ငါ ျငင္းတဲ့ လူစား။
ဘုရားေဟာ ျမတ္ဓမၼခဏ္ကို
တတ္ေလဟန္ ေယာင္၀ါး။
ပရမတ္ျပန္ အေၾကာင္သမားေတြတုိ႔
ေထာင္လႊားၾက လူ႔ေဘာင္။
ေစာဒနာ ဥာဏ္အေကာက္ေတြႏွင့္
ကန္အေၾကာက္ အတင္းမေရွာင္
ျငင္းၾက လူ႔ေဘာင္။
ပိဋကတ္ အစြယ္ေထာင္လွ်င္
အပါယ္ေဘာင္ ဆင္းရလိမ့္ ေလး...။
“ဗိုလ္ကုန္းဆရာေတာ္ေရ .. တပည့္ေတာ္နဲ႔ တကြ သတၱဝါေတြဟာ ကိုယ့္အသိေလးကို တယ္ၿပီး ထင္တတ္ၾကတယ္။ ကိုယ့္အမွား သိတဲ့ေန႔ဟာ တိုးတက္ႀကီးပြားဖို႔ စတဲ့ေန႔ပဲ”
“စာခ်ဘုန္းႀကီး ဘဝတုန္းက အနက္အဓိပၸာယ္ သိေနတဲ့ နေမာတႆ ဟာ သစ္ပင္ေအာက္ ေရာက္တဲ့အခါမွာ ရယ္စရာျဖစ္ေနတယ္။ ဟိုးတုန္းက အနက္ထင္ၾကတာက အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ထင္တာမဟုတ္ဘူး၊ ေဟာေျပာပို႔ခ်လို႔ ရရုံေလးပဲ၊ ဆားဟာငန္တဲ့အရာလို႔ ေျပာလို႔ ရရုံပဲ။ ပူငန္၊ ေအးငန္၊ ခ်ိဳငန္၊ ခါးငန္၊ ေပါ့ငန္၊ ေလးငန္ ဆိုတာေတြ ဘာမွ မသိဘူး”
(လယ္တီဆရာေတာ္)
သာသနာ ေနာက္ဖ်ား..
ေပါက္ဖြားၾက ဆူဆူ
ေယာက်္ားပ ငါလိုလူ..
ဇမၺဴမွာ ရွာစမ္း.။
အားလံု႔လ အလံထူ
စံမတူ ထိုးေတာ့ဥဒါန္း။
ေလာကီမႈ ပေဒသာ
ေထြတလာ ဥာဏ္ဆန္း။
ေကသရာ ဥာဏ္အစြမ္းဟာမို႔
စ်ာန္လမ္းကို အၿပီးတိုင္။
ဝသီေဘာ္အစံုငါး..
အကုန္သား.. စိုးရပိုင္ႏိုင္။
ျဗဟၼာ့ေအာက္ထက္ မိုးခရိုင္မွာ
တန္ခိုးၿမဳိင္ၿမဳိင္ ေအာင္လံစိုက္လို႔
စံလိုက္မယ့္ပ အေက်ာ္
ၿငီးဘူး ေပ်ာ္ေပ်ာ္.။
မိေတးသခင့္ ေအာင္ပြဲေတာ္မွာ
ေနာင္ရဲအေမာ္ လုပ္စမ္းမယ္ပ.. ေလး။
