သူ႔ေက်းဇူး
သုေမာင္ (အတြဲ၉၊အမွတ္ ၄၅၊ႏိုဝင္ဘာ ၈၊၂ဝဝ၅၊ေပၚၿပဴလာဂ်ာနယ္)
သူ႔ေက်းဇူး သိတတ္ပါလို႔ လြယ္လြယ္ေၿပာေနႀကေပမဲ႔
တကယ္တမ္း ေက်းဇူးသိတတ္ဖို႔ အလြန္ခက္ပါတယ္။ လူဆိုတာ ရမွာကို သတိရတတ္ေပမဲ႔ ေပးရမွာကို ေမ႔တတ္တာ သဘာဝပါ။ ဒါေႀကာင္႔ေက်းဇူးသိတတ္ဖို႔ ေမ႔ေနတတ္ႀကပါတယ္။ အထူးသၿဖင္႔ ႏွဳတ္၏ေစာင္မၿခင္းမ်ိဳးကို ပိုၿပီး ေမ႔သြားတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္၏ ေစာင္မၿခင္းမ်ိဳးကေတာ႔
အေတာ္အတန္ ေပၚေနတာမို႔ သတိတရရွိတတ္ပါတယ္။ဒါေတာင္ ႀကာရင္
တကယ္တမ္း ေက်းဇူးသိတတ္ဖို႔ အလြန္ခက္ပါတယ္။ လူဆိုတာ ရမွာကို သတိရတတ္ေပမဲ႔ ေပးရမွာကို ေမ႔တတ္တာ သဘာဝပါ။ ဒါေႀကာင္႔ေက်းဇူးသိတတ္ဖို႔ ေမ႔ေနတတ္ႀကပါတယ္။ အထူးသၿဖင္႔ ႏွဳတ္၏ေစာင္မၿခင္းမ်ိဳးကို ပိုၿပီး ေမ႔သြားတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္၏ ေစာင္မၿခင္းမ်ိဳးကေတာ႔
အေတာ္အတန္ ေပၚေနတာမို႔ သတိတရရွိတတ္ပါတယ္။ဒါေတာင္ ႀကာရင္
ေမ႔ပါတယ္။ ၿပံဳးဖို႔ေကာင္းတာက ပိုက္ဆံနဲ႔ ေက်းဇူးၿပဳခံရဖူးတာကိုေတာ႔
ေတာ္ရံုမေမ႔ ႀကပါဘူး။ ဒါက တစ္နည္းေၿပာရရင္ ေက်းဇူးၿပန္ဆပ္လို႔လည္း လြယ္လို႔ပါပဲ။ သူ႔ဆီ က ပိုက္ဆံ ယူဖူးသလား၊ တတ္ႏိုင္ေတာ႔ ၿပန္ဆပ္လိုက္။ဒါဆို ၿပီးေရာေပါ႔ ေက်ေရာေပါ႔လို႔ သေဘာထားတတ္ႀကတာကိုး။
တကယ္ေတာ႔ ေသေသ ခ်ာခ်ာ စဥ္းစားႀကည္႔ရင္ ပိုက္ဆံ ကို ပိုက္ဆံနဲ႔ ၿပန္ေခ်တာမွန္ေပမဲ႔ (ထားပါေတာ႔၊အတိုးပါေပါင္းေပးေပမဲ႔ ) ေက်းဇူး ေႀကြး ကေတာ႔ တင္ေနမွာပါပဲ။ အခ်ိန္ကာလဆိုတာကို ထည္႔တြက္ရင္ ေၿပာပါတယ္။
လူတစ္ ေယာက္ ဟာ လိုအပ္ေနခ်ိန္ ရမွ ေက်းဇူးႀကီးတာပါ။
ပိုက္ဆံမလိုတဲ႔အခ်ိန္ ပိုက္ဆံနဲ႔ ေက်းဇူး ၿပဳလို႔ အပိုပါပဲ။ ပိုက္ဆံလိုေနတဲ႔အခိ်န္မွာ ပိုက္ဆံေပးမွ ေက်းဇူးဆိုတာ ေပၚ လာတာပါ။
အဲ ကိုယ္က ဒါကို ေက်းဇူးပဲ သေဘာထားထား၊အေႀကြးပဲ သေဘာထားထား
တတ္ႏိုင္လို႔ ၿပန္ေပး ၿပန္ဆပ္တဲ႔အခါ ၿပန္ရတဲ႔သူက
ပိုက္ဆံလိုေနခ်ိန္ၿဖစ္ပါမွ ပိုၿပီး ေက်း ဇူးတင္ပါလိမ္႔မယ္။
ႏို႔မို႔ၿဖင္႔ ပိုက္ဆံေႀကြးရသင္႔လို႔ ၿပန္ရတယ္ထင္မွာေပါ႔။
သူ႔ေက်းဇူးသိ တတ္ဖို႔ရာမွာ ကာယကံရွင္ကအသိဥာဏ္ပညာေကာင္းၿဖစ္ေလ၊ ေက်းဇူးတင္တတ္ေလ၊ ေက်းဇူးဆပ္တတ္ေလပါပဲ။
အသိဥာဏ္ဆိုရာမွာ အတန္းပညာကို ေၿပာတာ မဟုတ္ ပါ ဘူး။ လူမွဳေရးအသိပညာ။ယဥ္ေက်းမူအသိပညာကို ေၿပာတာပါ။
ရိုးသားတဲ႔ဘဝကို ခံယူထားတဲ႔သူေတြဟာ တစ္ပါးရဲ႔ေက်းဇူးကို အလြန္သိတတ္တာေတြ႔ဖူး ႀကပါလိမ္႔မယ္။ အနီးစပ္ဆံုးေၿပာရရင္ ေတာသူေတာင္သားေတြဟာ သူတစ္ပါးေက်းဇူးသိတတ္တဲ႔ေနရာ
ထူးခြၽန္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။သူရို႔ဟာ မိရိုးဖလာကို ယံုႀကည္ႀကပါတယ္။
သူရို႔ဟာ လူမူေရးကို သိပ္ၿပီးအေလးထားပါတယ္။
သူရို႔ဟာ ဘာသာတရားကို အလြန္ပဲ ကိုင္းရွိဳင္း ႀကပါတယ္။
ေရွးေရွးကဆိုရင္ ေတာသူေတာင္သားေတြဟာ သူတစ္ပါးေပၚတင္ခဲ႔တဲ႔
ေက်းဇူးေႀကြး (ပိုက္ဆံေႀကြးပဲ ဆိုပါစို႔ )ကို ကြၽန္ခံၿပီး ဆပ္ႀကတာႀကားဖူးႀကမွာပါ။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာ အိမ္ေဖာ္မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။
အသက္၆ဝ ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ သူဟာ အဲဒီအိမ္ကို ဆယ္႔သံုးေလးႏွစ္
သမီးတည္းက အိမ္ေဖာ္ အၿဖစ္ ေရာက္ေနခဲ႔တာပါ။ ရိုင္းရိုင္းေၿပာႀကပါစို႔၊
ထမင္းစား ကြၽန္ခံသေဘာပါပဲ။ ဒါေပမ႔ဲ ဒီေန႔ထိ အဲဒီအိမ္မွာၿမဲေနပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ တစ္သက္ပဲရွိေနပါၿပီ။စကားႀကံဳလို႔ စံုစမ္းလိုက္ေတာ႔
သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ ဘိုးဘြားေတြနဲ႔ အဲဒီမိန္းမႀကီးရဲ႔ ဘိုးဘြားေတြဟာ တစ္ရြာ တည္းသားေတြပါပဲ။ တိုင္းၿပည္ပ်က္စဥ္က ခိုးသားဓားၿပေတြ
ေသာင္းက်န္းေတာ႔ သူငယ္ ခ်င္းရဲ႔ အဘိုးက အဲဒီမိန္းမႀကီးရဲ႔
ဘိုးဘြားေတြကို အသက္နဲ႔ လဲၿပီး တိုက္ခိုက္ ကူညီ ခဲ႔ပါသတဲ႔။ အသက္ေတာ႔မေသပါဘူး။ဒီေက်းဇူးကိုေထာက္ၿပီး အခ်ိန္တန္လို႔
သူငယ္ခ်င္း ရဲ႔မိဘေတြ ၿမိဳ႔တက္လာႀကတဲ႔အခါ ေစာေစာက မိန္းမ
(အဲဒီတုန္းက ဆယ္႔သံုးေလး နွစ္သမီး ေပါ႔ေလ) ကို အိမ္ေဖာ္ ကူေဖာ္ေလာက္ဖက္
အၿဖစ္ ၿမိဳ႔ကို တစ္ခါတည္းထည္႔ လိုက္တာပါတဲ႔။ ဒီေက်းဇူးဆပ္နည္းဟာ လမ္းမွန္သလား၊ မွားသလားေတာ႔ မစဥ္းစားခ်င္ ပါဘူး။ ေၿပာခ်င္တာက ရိုးသားတဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြဟာ ရွာႀကံၿပီး ေက်းဇူးဆပ္တတ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။
ေတာ္ရံုမေမ႔ ႀကပါဘူး။ ဒါက တစ္နည္းေၿပာရရင္ ေက်းဇူးၿပန္ဆပ္လို႔လည္း လြယ္လို႔ပါပဲ။ သူ႔ဆီ က ပိုက္ဆံ ယူဖူးသလား၊ တတ္ႏိုင္ေတာ႔ ၿပန္ဆပ္လိုက္။ဒါဆို ၿပီးေရာေပါ႔ ေက်ေရာေပါ႔လို႔ သေဘာထားတတ္ႀကတာကိုး။
တကယ္ေတာ႔ ေသေသ ခ်ာခ်ာ စဥ္းစားႀကည္႔ရင္ ပိုက္ဆံ ကို ပိုက္ဆံနဲ႔ ၿပန္ေခ်တာမွန္ေပမဲ႔ (ထားပါေတာ႔၊အတိုးပါေပါင္းေပးေပမဲ႔ ) ေက်းဇူး ေႀကြး ကေတာ႔ တင္ေနမွာပါပဲ။ အခ်ိန္ကာလဆိုတာကို ထည္႔တြက္ရင္ ေၿပာပါတယ္။
လူတစ္ ေယာက္ ဟာ လိုအပ္ေနခ်ိန္ ရမွ ေက်းဇူးႀကီးတာပါ။
ပိုက္ဆံမလိုတဲ႔အခ်ိန္ ပိုက္ဆံနဲ႔ ေက်းဇူး ၿပဳလို႔ အပိုပါပဲ။ ပိုက္ဆံလိုေနတဲ႔အခိ်န္မွာ ပိုက္ဆံေပးမွ ေက်းဇူးဆိုတာ ေပၚ လာတာပါ။
အဲ ကိုယ္က ဒါကို ေက်းဇူးပဲ သေဘာထားထား၊အေႀကြးပဲ သေဘာထားထား
တတ္ႏိုင္လို႔ ၿပန္ေပး ၿပန္ဆပ္တဲ႔အခါ ၿပန္ရတဲ႔သူက
ပိုက္ဆံလိုေနခ်ိန္ၿဖစ္ပါမွ ပိုၿပီး ေက်း ဇူးတင္ပါလိမ္႔မယ္။
ႏို႔မို႔ၿဖင္႔ ပိုက္ဆံေႀကြးရသင္႔လို႔ ၿပန္ရတယ္ထင္မွာေပါ႔။
သူ႔ေက်းဇူးသိ တတ္ဖို႔ရာမွာ ကာယကံရွင္ကအသိဥာဏ္ပညာေကာင္းၿဖစ္ေလ၊ ေက်းဇူးတင္တတ္ေလ၊ ေက်းဇူးဆပ္တတ္ေလပါပဲ။
အသိဥာဏ္ဆိုရာမွာ အတန္းပညာကို ေၿပာတာ မဟုတ္ ပါ ဘူး။ လူမွဳေရးအသိပညာ။ယဥ္ေက်းမူအသိပညာကို ေၿပာတာပါ။
ရိုးသားတဲ႔ဘဝကို ခံယူထားတဲ႔သူေတြဟာ တစ္ပါးရဲ႔ေက်းဇူးကို အလြန္သိတတ္တာေတြ႔ဖူး ႀကပါလိမ္႔မယ္။ အနီးစပ္ဆံုးေၿပာရရင္ ေတာသူေတာင္သားေတြဟာ သူတစ္ပါးေက်းဇူးသိတတ္တဲ႔ေနရာ
ထူးခြၽန္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။သူရို႔ဟာ မိရိုးဖလာကို ယံုႀကည္ႀကပါတယ္။
သူရို႔ဟာ လူမူေရးကို သိပ္ၿပီးအေလးထားပါတယ္။
သူရို႔ဟာ ဘာသာတရားကို အလြန္ပဲ ကိုင္းရွိဳင္း ႀကပါတယ္။
ေရွးေရွးကဆိုရင္ ေတာသူေတာင္သားေတြဟာ သူတစ္ပါးေပၚတင္ခဲ႔တဲ႔
ေက်းဇူးေႀကြး (ပိုက္ဆံေႀကြးပဲ ဆိုပါစို႔ )ကို ကြၽန္ခံၿပီး ဆပ္ႀကတာႀကားဖူးႀကမွာပါ။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာ အိမ္ေဖာ္မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။
အသက္၆ဝ ေက်ာ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ သူဟာ အဲဒီအိမ္ကို ဆယ္႔သံုးေလးႏွစ္
သမီးတည္းက အိမ္ေဖာ္ အၿဖစ္ ေရာက္ေနခဲ႔တာပါ။ ရိုင္းရိုင္းေၿပာႀကပါစို႔၊
ထမင္းစား ကြၽန္ခံသေဘာပါပဲ။ ဒါေပမ႔ဲ ဒီေန႔ထိ အဲဒီအိမ္မွာၿမဲေနပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ တစ္သက္ပဲရွိေနပါၿပီ။စကားႀကံဳလို႔ စံုစမ္းလိုက္ေတာ႔
သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ ဘိုးဘြားေတြနဲ႔ အဲဒီမိန္းမႀကီးရဲ႔ ဘိုးဘြားေတြဟာ တစ္ရြာ တည္းသားေတြပါပဲ။ တိုင္းၿပည္ပ်က္စဥ္က ခိုးသားဓားၿပေတြ
ေသာင္းက်န္းေတာ႔ သူငယ္ ခ်င္းရဲ႔ အဘိုးက အဲဒီမိန္းမႀကီးရဲ႔
ဘိုးဘြားေတြကို အသက္နဲ႔ လဲၿပီး တိုက္ခိုက္ ကူညီ ခဲ႔ပါသတဲ႔။ အသက္ေတာ႔မေသပါဘူး။ဒီေက်းဇူးကိုေထာက္ၿပီး အခ်ိန္တန္လို႔
သူငယ္ခ်င္း ရဲ႔မိဘေတြ ၿမိဳ႔တက္လာႀကတဲ႔အခါ ေစာေစာက မိန္းမ
(အဲဒီတုန္းက ဆယ္႔သံုးေလး နွစ္သမီး ေပါ႔ေလ) ကို အိမ္ေဖာ္ ကူေဖာ္ေလာက္ဖက္
အၿဖစ္ ၿမိဳ႔ကို တစ္ခါတည္းထည္႔ လိုက္တာပါတဲ႔။ ဒီေက်းဇူးဆပ္နည္းဟာ လမ္းမွန္သလား၊ မွားသလားေတာ႔ မစဥ္းစားခ်င္ ပါဘူး။ ေၿပာခ်င္တာက ရိုးသားတဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြဟာ ရွာႀကံၿပီး ေက်းဇူးဆပ္တတ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။
အဲဒီ မိန္းမႀကီးဟာ အခုေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ အိမ္ေတာ္ထိန္းလို ၿဖစ္ေနပါၿပီ။ ရြာလည္း မၿပန္ေတာ႔ပါဘူး။ေငြေရးေႀကးေရးကလြဲရင္ သူ႔ေၿခ၊သူ႔လက္ပါပဲ။
သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ သားသမီးေတြကိုေတာင္ သူကထိန္းေက်ာင္းေနပါၿပီ။
ဒါေပမဲ႔ တစ္ခါတေလမွာ သူငယ္ ခ်င္းရဲ႔ မိဘေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုကသြားကန္ေတာ႔ႀကတဲ႔အခါ လမ္းႀကံဳသေဘာ မ်ိဳး အဲဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးကိုပါကန္ေတာ႔ပါတယ္။ဝမ္းသာလြန္းလို႔
မ်က္ရည္ကေလး တလည္ လည္နဲ႔ ဆုေတြ ေပးလိုက္တာတစ္ေလွႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ဆုေတြေပးၿပီးေတာ႔မွ သူေၿပာလိုက္တဲ႔စကားက ေတာ္ေတာ္မခ်ိစရာပါ။
သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ သားသမီးေတြကိုေတာင္ သူကထိန္းေက်ာင္းေနပါၿပီ။
ဒါေပမဲ႔ တစ္ခါတေလမွာ သူငယ္ ခ်င္းရဲ႔ မိဘေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုကသြားကန္ေတာ႔ႀကတဲ႔အခါ လမ္းႀကံဳသေဘာ မ်ိဳး အဲဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးကိုပါကန္ေတာ႔ပါတယ္။ဝမ္းသာလြန္းလို႔
မ်က္ရည္ကေလး တလည္ လည္နဲ႔ ဆုေတြ ေပးလိုက္တာတစ္ေလွႀကီးပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ဆုေတြေပးၿပီးေတာ႔မွ သူေၿပာလိုက္တဲ႔စကားက ေတာ္ေတာ္မခ်ိစရာပါ။
'တို႔က တစ္သက္လံုး ကြၽန္ဘဝနဲ႔ေနလာတာ။
ခုလို တကူးတကန္႔ အကန္ေတာ႔ခံရတာ ဘုရားေက်းဇူး၊တရားေက်းဇူး၊သံဃာေက်းဇူး၊မိဘဆရာသမားေက်းဇူးပ ါပဲကြယ္'
တဲ႔။
ခုလို တကူးတကန္႔ အကန္ေတာ႔ခံရတာ ဘုရားေက်းဇူး၊တရားေက်းဇူး၊သံဃာေက်းဇူး၊မိဘဆရာသမားေက်းဇူးပ ါပဲကြယ္'
တဲ႔။
ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစု သူ႔ကိုကန္ေတာ႔တာက ေစာေစာကေၿပာသလို
လမ္းႀကံဳလို႔ပါ။ ၿပီးေတာ႔ သူရို႔အိမ္ကိုသြားရင္ ေကြၽးေမြးဧည္႔ခံေပးတာကြၽန္ေတာ္႔သားသမီးေတြကို
ထိန္းေက်ာင္းေပးတာစတဲ႔ ေက်းဇူးကေလးေတြလည္း ရွိလို႔ပါ။
ဒါေပမဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ မိဘမ်ားနဲ႔ တစ္တန္းတည္း
အကန္ေတာ႔ခံလိုက္ရလို႔ သူ႔ဘဝမွာ အလြန္ရခဲတဲ႔
တန္ဖိုး ရလိုက္သလိုခံစားရပံု ေပၚပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တာက အဲသလို အကန္ ေတာ႔ ခံ
လိုက္ရတာေလးကိုပဲ အနေႏၱၲာ အနႏၲငါးပါးေက်းဇူးေႀကာင္႔လို႔
သိတတ္ေနတာကိုပါပဲ။
လမ္းႀကံဳလို႔ပါ။ ၿပီးေတာ႔ သူရို႔အိမ္ကိုသြားရင္ ေကြၽးေမြးဧည္႔ခံေပးတာကြၽန္ေတာ္႔သားသမီးေတြကို
ထိန္းေက်ာင္းေပးတာစတဲ႔ ေက်းဇူးကေလးေတြလည္း ရွိလို႔ပါ။
ဒါေပမဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ႔ မိဘမ်ားနဲ႔ တစ္တန္းတည္း
အကန္ေတာ႔ခံလိုက္ရလို႔ သူ႔ဘဝမွာ အလြန္ရခဲတဲ႔
တန္ဖိုး ရလိုက္သလိုခံစားရပံု ေပၚပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တာက အဲသလို အကန္ ေတာ႔ ခံ
လိုက္ရတာေလးကိုပဲ အနေႏၱၲာ အနႏၲငါးပါးေက်းဇူးေႀကာင္႔လို႔
သိတတ္ေနတာကိုပါပဲ။
တကယ္ေတာ႔ သူ႔ကို အဲဒီအိမ္မွာ တစ္သက္လံုး အခမဲ႔ အိမ္ေဖာ္အၿဖစ္ ေက်းဇူးဆပ္ခံခိုင္းလိုက္တာ သူ႔မိဘဆိုတာကို ေယာင္လို႔ေတာင္ ၿပစ္မွားပံု မရပါဘူးဗ်ာ။
အတြဲ၉၊အမွတ္ ၄၅၊ႏိုဝင္ဘာ ၈၊၂ဝဝ၅၊ေပၚၿပဴလာဂ်ာနယ္
သုေမာင္
